بررسی راهکارهایی برای ارائه معیار شباهت جهت مقایسه دو سیگنال با طول محدود

معیارهای شباهت موجود به طور کلی شباهت میان سری های زمانی را از طریق فاصله بین نقاط آنها و یا از طریق بیان مستقیم درصد شباهت عنوان می کنند. در این پروژه سعی شده است معیار شباهتی ارائه و پیاده سازی شود که از هر دو روش فاصله و معیار شباهت متغیر استفاده نموده و به بررسی شباهت میان سیگنال ها بپردازد. در این الگوریتم با استفاده از ویژگی آنالیز رگرسیون خطی بهینه که علاوه بر تغییرات اندازه، نسبت به شیفت زمانی و تأخیر فاز نیز تغییرناپذیر است، معیار فاصله ای ارائه شده که حساسیت کمتری را نسبت به تبدیلات فوق داراست و به ارزیابی نسبی شباهت بین دنباله های مختلف می پردازد. یکی از کاربردهای متداول در پردازش سیگنال، دسته بندی سیگنال های گسسته می باشد که هدف آن مشخص نمودن ساختارها در یک مجموعه داده نامشخص، با تعیین شباهت میان داده ها می باشد، به گونه ای که سیگنال های موجود در یک گروه بیشترین شباهت را با هم دارا باشند. در این پایان نامه با انجام آزمایشاتی بر روی مجموعه داده های مختلف به ارزیابی کارایی معیار پیشنهادی و مقایسه با روش های موجود پرداخته شد. نتایج حاصله نشان می دهند که معیار پیشنهادی نسبت روشهای موجود عملکرد مناسب تری ارائه می کند.